sunnudagur, febrúar 22, 2009

Tvíbökuskófir

Hef bakað vatnsdeigsbollur á hverju ári í töttöguogsjö ár. Þetta hafa ætíð verið prýðilegar og penar bollur, en í dag stökkbreytti ofninn minn deiginu í tvíbökuskófir eða hrökkbollur. Við borðuðum þessi fyrirbæri volg með smjöri og osti. Veit ekkert hvað ég á að gera við allan rjómann.

Held að bollurnar hafi leiðst út í mótþróaþrjóskuröskun af því ég var utan við mig og í örgu skapi þegar ég bjó til deigið. Deigi leiðist súrt skap, nema kannski súrdeigi (hef aldrei lagt lag mitt við súrdeig).

Já, og svo var ég búin að skrifa langan og bráðskemmtilegan pistil um af hverju ég mundi aldrei leiðast út í fésbókaraðild. Hann bíður birtingar. Djöfull hvað maður er veiklundaður.

Engin ummæli: