laugardagur, apríl 30, 2005

Fegurð...

er afstæð og enginn getur skilgreint hana. Fegurð er þó vissulega eiginleiki sem liggur misvel fyrir fólki. Yngri systkini mín tvö hafa nokkrum sinnum verið beðin um að sitja fyrir í auglýsingum og reyndar mamma min líka. Enda eru þau öll fallegar og frábærar manneskjur. En nú kemur sorglegur kafli, viðkvæmir taki upp vasaklút: enginn, já ég endurtek - enginn - hefur beðið mig eða eldri bróður minn að leika í auglýsingu. Við Gunnar bróðir (og kannski pabbi líka) finnum fyrir höfnun af þessum sökum. Við erum litlu andarungarnir sem uxu úr grasi og - VOILA! - urðu bara endur.

Engin ummæli: