Enn þjáist ég af ísfíkn. Sem hefur þær aukaverkanir að ég er alltaf að kaupa ís. Ég hef komist að því, eftir nákvæmar vettvangsrannsóknir, að ísbúðir eru undantekningalítið á ókræsilegum stöðum. Ísbúðir eru á bílastæðum. Ef maður ætlar að borða ísinn sinn úti, þá er ekki annað í boði en að sitja í pústfnyk, umkringdur bílum. Í um helmingi þessara kyrrstæðu bíla situr fólk kjamsandi á ís. Fólkið hefur bílinn í gangi við ísneysluna, ekki spyrja mig af hverju, þannig að senan óvistlega mengast kröftuglega af hávaða og skítabílafýlu. Rækalli undarlegt.Vona að ég fyllist aldrei pylsufíkn, því þá biðu mín langdvalir á öðrum vinsælum matsölustað í huggulegu umhverfi. Bæjarins bestu.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli