Öreindavaðall

Oft er sagt að blogg gangi út á hreina sjálfhverfu. Í síðustu færslu reyndi ég að fá fólk til að skrifa "hvað er að vera ég" fernuljóð. Sjálfhverfara gerist það varla. Hugsanlega hefði getað myndast lítið svarthol í bloggheimum við árekstur ljóða okkar örveranna sem sólum í hringi á netveginum. Mér fannst vel þess virði að taka sénsinn.

Hér kemur eitt sýnishorn atómljóðanna sem bárust við tilraun þessa.

Að vera ég
er að leggja af stað að heiman
en gleyma hvert skal haldið

Að vera ég er að dreyma um kandífloss
á atkinskúr

Að vera ég er að vera veðreiðahestur
sem dreymir um að vera bikkja
sem dreymir um að vera veðreiðahestur

Unnur af Seljavegi, 30 ára
Blogglistaskóla Íslands, nöldurdeild
---
Í öllum ljóðunum má skynja leit höfunda að svörum við grundvallarspurningum mannlegrar tilveru. Fram koma árekstrar sem skapast af ósamrýmanlegum þáttum, má þar nefna mjólkurfernuljóð um mjólkurofnæmi og ljóðið um "innaníið-utanáið" höfundar. Einn ljóðmælandi sker sig úr og virðist sáttur við sitt innra líf, "frjáls og laus við prjál". Höfundum eru færðar bestu þakkir fyrir framlögin. Það er gott að yrkja.

Hvað er að vera ég? Góð spurning. Hvað er að vera þú? Það veist þú.