Get ekki lýst með orðum hversu gott var að þramma á öræfum, fjarri öllu áreiti, sambandslaus við umheiminn. Innra með mér tifar endurómur fíngerðra bláklukkna, líparíthellur braka við fót, í höfðinu fljóta myndir af lygilega grænum dýjamosa og tröllslegu landslagi. Í tánum er minning um jökulköld vötn. Mig langar aftur á fjöll.
Vek athygli á nafni rellunnar sem flutti baun frá Höfn og heim.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli