föstudagur, janúar 25, 2008

Bobbingar, tennur og verkfæri

Í morgun barðist ég gegnum kafaldsbyl og þæfing til að láta konu með kaldar hendur grípa um ber brjóstin á mér og fletja þau út á milli tveggja glerplatna, þar til þau voru á þykkt við afmæliskort. Notaði ferðina og lagðist upp á harðan bekk og hagræddi persónu minni þannig að prívatpartarnir væru við nefið á vinalegum lækni. Komst á þessu stigi í snertingu við annað nef úr stáli sem hefur það hlutverk að þvinga upp líkamsop.

Fór svo beint í Kópavoginn að heimsækja tannlækninn minn vegna tannverks. Tannpína er leiðindapína.

Sjaldan hefur jafnmörgum verkfærum úr gæðastáli verið potað í op baunar á einum degi. O, jæja.

Spái stundum í hvernig það sé að vera með brjóst á stærð við Plútó og Tríton. Hlýtur að vera erfitt að halda jafnvægi með svona bobbinga. Getur hún sippað? Ef hún sest við borð, leggur hún þá júllurnar hvora sínum megin við kaffibollann? Kafnar hún ef hún reynir að standa á höndum?

Úff. Legg ekki meira á ykkur að sinni.

Engin ummæli: